Baskıcı, otoriter tavır sergileyen anne-babalar, genelde anlayışsız, hoşgörüsüz ve katı bir tavır içindedirler. "Zor yoluyla teftiş" veya "Sevgiyi esirgeyerek denetleme" ile çocuğun davranışları kontrol edilir. Çocuğa böylece çok kural koyarlar, fakat bu kuralların ve yapılmadığı takdirde cezanın nedenlerini açık bir şekilde belirtmezler. Benzer şekilde çocuğa çoğu davranışından daha sonra, istenen davranışını pekiştirmek için maddi ödüller verebilirler. Verilen mesaj; gerçek sevgi olmayan bir ilgidir. Bu, çocuğun kendine olan güvenini ortadan kaldıran, onun kişiliğini hiçe sayan bir tutumdur. Çocuktan itaat beklerler. Belirli kalıplar içinde, neredeyse küçük bir yetişkin yapma çabasıyla yetiştirmeye çalışırlar.
Otoriter bir aile ortamında yetişen çocuklar ise genel olarak; anne-babanın kurallarını yerine getirme çabasına odaklı olduklarından kendilerini açıklama edemezler, özgüvenleri hemen hemen değil gibidir. Stresli ve tedirgindirler. Sessiz, çekingen, başkalarının etkisinde zahmetsizce kalabilen çocuklar olabileceği gibi kesintisiz eleştirildikleri için de bayağılık duygusu geliştirebilirler. Bu aşağılık duygusu içindeki çocuklarda, kavgacı davranışlar ortaya çıkabilir. Olur Ya de en kötü sonucu, çocuk ile anne babanın arasındaki iletişimin azalması ve ilişkinin kopma noktasına gelmesidir. Oysa bu tutum biçiminin yol açtığı bir diğer netice daha bulunuyor.
Kanada’da McGill Üniversitesi bilim insanlarının yaptıkları araştırma sonucuna kadar, katı kurallar uygulayan ebeveynler çocuklarını bir yalancıya dönüştürebiliyor.
Bu araştırmaya çocukların sosyal-bilişsel gelişimleri üstüne çalışan ve bu alanda epeyce ünlü bir bilim insanı Dr. Victoria Talwar önderlik etti. Sonuçlara kadar, çocuklarına olan davranışları, koydukları kurallar, verdikleri cezalar açısından katı olan ebeveynlerin bu otoriter davranışları, çocuklarını yalancıya dönüştürüyor olabilir. Bir diğer deyişle herhangi bir suç ve özlem için zorunlu suç oluşturan ve yasaklanmış atmosferi yaratmak, çocukların bu suç oluşturan ve yasaklardan sıyrılmak için yalan söylemesine sebep oluyor.
Bilim insanları yaptıkları araştırma kapsamında, efektif genç yalancıları atamak için tasarlanmış ‘’Röntgencilik Oyunu’’ adını verdikleri bir deneme geliştirdiler. Bu testi, birisi epeyce katı kurallara ve diğeri de daha elastik kurallara sahip iki okuldaki öğrencilere uyguladılar. Öğrencilerden, bu test dahilinde arkalarındaki gürültü yapan nesneyi bakmadan tahmin etmelerini istediler.
Bu tahmin oyunundaki kayda değer nokta ise çıkardığı sesten ne olduğu varsayım edilecek nesnelerin sonuncusunun doğal sesinden fazla daha farklı bir ses çıkartıyor olması. Yani deneme uygulanan bireyin birincil nesneleri varsayım etmesi basit iken son nesneyi varsayım etmesi için göz ucuyla bakması gerekiyor. Mesela eğer son nesne basketbol topu ise ve bu toptan meydana çıkan ses kumbara sesi ise bu nesnenin ne olduğunu varsayım eden çocuğun göz ucuyla nesnenin ne olduğuna baktığı çıkarımı kolaylıkla yapılabilir.
Baskıcı, otoriter tutum sergileyen anne-babalar, genelde sevimsiz, hoşgörüsüz ve katı bir davranış içindedirler. "Güç aracılığıyla yoklama" ya da "Sevgiyi esirgeyerek denetim" ile çocuğun davranışları denetleme edilir. Çocuğa o kadar çok kaide koyarlar, ama bu kuralların ve yapılmadığı takdirde cezanın nedenlerini açık bir şekilde belirtmezler. Benzer şekilde çocuğa çoğu davranışından sonra, istenen davranışını pekiştirmek için maddesel ödüller verebilirler. Verilen mesaj; reel sevgi olmayan bir ilgidir. Bu, çocuğun kendine olan güvenini ortadan kaldıran, onun kişiliğini hiçe sayan bir tutumdur. Çocuktan itaat beklerler. Belirtilmiş kalıplar içinde, neredeyse küçük bir yetişkin yapma çabasıyla yetiştirmeye çalışırlar.
Otoriter bir aile ortamında yetişen çocuklar ise çoğunlukla; anne-babanın kurallarını yerine getirme çabasına odaklı olduklarından kendilerini açıklama edemezler, özgüvenleri az daha yok gibidir. Stresli ve tedirgindirler. Gürültüsüz, utangaç, başkalarının etkisinde zahmetsizce kalabilen çocuklar olabileceği gibi sürekli eleştirildikleri için de aşağılık duygusu geliştirebilirler. Bu aşağılık duygusu içindeki çocuklarda, agresif davranışlar ortaya çıkabilir. Olur Ya de en kötü sonucu, çocuk ile anne babanın arasındaki iletişimin azalması ve ilişkinin kopma noktasına gelmesidir. Oysa bu davranış biçiminin yol açtığı bir diğer netice daha bulunuyor.
Kanada’da McGill Üniversitesi bilim insanlarının yaptıkları araştırma sonucuna göre, katı kurallar uygulayan ebeveynler çocuklarını bir yalancıya dönüştürebiliyor.
Bu araştırmaya çocukların sosyal-bilişsel gelişimleri üzerine çalışan ve bu alanda oldukça meşhur bir bilim insanı Dr. Victoria Talwar liderlik etti. Sonuçlara tarafından, çocuklarına olan davranışları, koydukları kurallar, verdikleri cezalar açısından katı olan ebeveynlerin bu otoriter davranışları, çocuklarını yalancıya dönüştürüyor olabilir. Bir başka deyişle herhangi bir suç ve özlem için gerekli cinayet ve yasaklanmış atmosferi yaratmak, çocukların bu canice ve yasaklardan sıyrılmak için yalan söylemesine sebep oluyor.
Bilim insanları yaptıkları araştırma kapsamında, efektif genç yalancıları devretmek için tasarlanmış ‘’Röntgencilik Oyunu’’ adını verdikleri bir test geliştirdiler. Bu testi, birisi oldukça katı kurallara ve diğeri de daha elastik kurallara sahip iki okuldaki öğrencilere uyguladılar. Öğrencilerden, bu deneme dahilinde arkalarındaki gürültü yapan nesneyi bakmadan tahmin etmelerini istediler.
Bu tahmin oyunundaki önemli nokta ise çıkardığı sesten ne olduğu varsayım edilecek nesnelerin sonuncusunun doğal sesinden çok daha farklı bir ses çıkartıyor olması. Yani test uygulanan bireyin birincil nesneleri tahmin etmesi basit iken son nesneyi tahmin etmesi için göz ucuyla bakması gerekiyor. Mesela eğer son nesne basketbol topu ise ve bu toptan çıkan ses kumbara sesi ise bu nesnenin ne olduğunu tahmin eden çocuğun göz ucuyla nesnenin ne olduğuna baktığı çıkarımı kolaylıkla yapılabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder